دکتر مهسا برجی – متخصص قلب و عروق

فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) ضربان قلب غیر طبیعی یا سریع است. این یک نوع شایع اما جدی از آریتمی است. زمانی اتفاق می‌افتد که اتاق‌های فوقانی و تحتانی قلب بدون هماهنگی می‌زنند. این باعث جریان خون ضعیف می شود و خطر لخته شدن خون، سکته مغزی و نارسایی قلبی را افزایش می دهد.

در بیشتر افراد، بیماری قلبی یا ناهنجاری قلبی باعث AFib می شود. اما شما می توانید بدون داشتن بیماری قلبی زمینه ای AFib داشته باشید. این اغلب به عنوان فیبریلاسیون دهلیزی تنها (AF تنها) شناخته می شود.

در مورد تعریف AF تنها بین پزشکان بحث وجود دارد. این اصطلاح از زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۵۳ شناسایی شد برای توصیف ویژگی های مختلف استفاده شده است. برخی از پزشکان فکر می کنند که به هیچ وجه نباید آن را به عنوان یک نوع AFib تشخیص داد. بر اساس دستورالعمل‌های پزشکی منبع معتبر از کالج قلب و عروق آمریکا و انجمن قلب آمریکا، این اصطلاح در حال حاضر برای افراد مبتلا به AFib که هیچ سابقه یا شواهد اکوکاردیوگرافی از بیماری قلبی عروقی یا ریوی ندارند، استفاده می‌شود. همچنین شامل موارد زیر خواهد بود:

بیماری قلبی مانند فشار خون بالا ندارید

سن آنها ۶۰ سال یا کمتر است و هیچ بیماری مرتبطی مانند نارسایی قلبی، بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، دیابت، پرکاری تیروئید، عفونت های حاد، جراحی اخیر قلب یا شکم و بیماری التهابی سیستمیک ندارند. سایر دستورالعمل‌های انجمن قلب و عروق اروپا می‌گویند که پزشکان باید از این اصطلاح اجتناب کنند تا زمانی که بیشتر در مورد علل و انواع مختلف AFib بفهمند.

علائم فیبریلاسیون دهلیزی

AFib می تواند بدون علامت باشد، به این معنی که بیمار هیچ علامتی را تجربه نمی کند. پزشک ممکن است طی یک معاینه فیزیکی معمول متوجه ضربان قلب نامنظم شود. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می تواند شامل موارد زیر باشند:

• تپش قلب یا بال زدن
• خستگی
• سبکی سر
• سرگیجه
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه

علائم AF تنها اغلب پراکنده هستند. تپش قلب یا سایر علائم مرتبط ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد. علائم ممکن است ساعت ها، روزها، هفته ها یا ماه ها بعد برگردند.

علل و عوامل خطر فیبریلاسیون دهلیزی تنها

AFib اغلب با بیماری یا ناهنجاری های قلبی مرتبط یا زمینه ای مرتبط است، مانند:

• فشار خون بالا
• بیماری عروق کرونر
• دریچه های غیر طبیعی قلب
• نقص مادرزادی قلب

خطر AFib با افزایش سن افزایش می یابد. همچنین اگر چاق هستید یا سابقه خانوادگی AFib دارید، خطر بیشتری وجود دارد. اما فوکوس خودکار تنها توسط AFib بدون هیچ یک از این شرایط دیگر تعریف می شود. علت دقیق AF تنها مشخص نیست. اما پزشکان معتقدند عوامل زیر ممکن است در ایجاد این ریتم های نامنظم قلب نقش داشته باشند:

• عفونت های ویروسی
• آپنه خواب
• استفاده از محرک ها مانند دارو، الکل یا تنباکو
• استرس فیزیکی یا عاطفی
• پرکاری غده تیروئید
• سابقه خانوادگی
• مردان همچنین بیشتر از زنان به AF تنها مبتلا می شوند.

تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی

اگر ریتم قلب نامنظم دارید یا علائم AFib را تجربه می کنید، پزشک ممکن است آزمایش های زیر را توصیه کند:

• الکتروکاردیوگرام، برای بررسی سیگنال های الکتریکی که به قلب شما می رسد
• یک اکوکاردیوگرافی، که تصویری از قلب ایجاد می کند
• یک ضبط کننده رویدادهای قلبی، برای ردیابی فعالیت قلب شما در طی چند هفته
• آزمایش خون
• رادیوگرافی قفسه سینه
• تست استرس، برای مشاهده عملکرد قلب در طول فعالیت بدنی

این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کند بیماری قلبی یا هر شرایط مرتبطی را که می‌تواند باعث AFib شود، پیدا کند. پزشک ممکن است بیمار را مبتلا به AF تنها تشخیص دهد اگر:

• بیماری قلبی ندارند
• سن آنها ۶۰ سال یا کمتر است و هیچ بیماری مرتبطی ندارند

گزینه های درمان فیبریلاسیون دهلیزی

درمان AFib معمولاً بر اساس علت اصلی آن است. اما از آنجایی که علت AF تنها اغلب ناشناخته است، تعیین درمان مناسب برای شما و پزشکتان می تواند چالش برانگیز باشد. گاهی اوقات، پرکاری غده تیروئید یا آپنه خواب باعث AF تنها می شود. در این مورد، بازگرداندن ریتم طبیعی مستلزم تشخیص و درمان صحیح این شرایط است. پزشک ممکن است مصرف الکل، نیکوتین یا قهوه یا سایر محرک ها را منع کند تا آریتمی متوقف شود.

اگر ورزش سنگین می کنید، ممکن است پزشک بخواهد که فعالیت بدنی خود را کاهش دهید تا ببیند آیا وضعیت شما بهبود می یابد یا خیر. استرس فیزیکی می تواند باعث AF تنها شود. استرس عاطفی نیز ممکن است، بنابراین پزشک در مورد سلامت روان شما سوال می کند. در صورت لزوم، پزشک می تواند توصیه هایی برای کاهش استرس عاطفی ارائه دهد.

برخی از درمان ها و داروهایی که برای انواع دیگر AFib استفاده می شوند، AF تنها را درمان نمی کنند. اینها شامل درمان هایی مانند کاردیوورژن الکتریکی و تزریق منیزیم است.

داروهای رقیق کننده خون اغلب به افراد مبتلا به AFib داده می شود. اما افراد مبتلا به AF تنها معمولاً به درمان ضد انعقاد نیاز ندارند زیرا خطر سکته مغزی در آنها کمتر است.

افراد مبتلاء به فیبریلاسیون دهلیزی

افراد مبتلا به AF تنها در معرض خطر کمتری برای سکته مغزی هستند که یک عارضه رایج با سایر انواع AFib است. اما افراد مبتلا به فوکوس خودکار تنها می توانند همچنان دچار مشکلات قلبی شوند و آنها را از دسته فوکوس خودکار تنها خارج کنند. اگر AF تنها دارید باید به طور دوره ای با پزشک خود پیگیری کنید. این به پزشک اجازه می دهد تا مشکلات قلبی در حال توسعه را بررسی کند.

اگر علائم AFib دارید، مهم است که به دنبال کمک پزشکی باشید، علل زمینه‌ای را شناسایی کنید و شیوه زندگی خود را برای جلوگیری از محرک‌های فیبریلاسیون دهلیزی تنظیم کنید. این اقدامات می تواند به کاهش آریتمی قلبی کمک کند.