آرتروز قلبی چیست؟
آرتروز بیماری پیشرونده مفصلها و استخوان است که با افزایش سن تشدید میشود. حدود ۱۰ درصد از مردان و ۱۳ درصد از زنان بالای ۶۰ سال به این عارضه که درمانی ندارد دچار هستند. آرتروز قلبی به اختلالاتی اطلاق میشود که در آن بیماریهای التهابی مانند آرتریت، علاوه بر مفاصل، بر سیستم قلب و عروق نیز تأثیر میگذارند.
آرتریت مانند بیماری هایی چون نقرس و لوپوس ممکن است فرد را در معرض افزایش خطر بیماری های قلبی قرار دهد. از جمله:
- حمله قلبی
- سکته مغزی
- فیبریلاسیون دهلیزی
- نارسایی قلبی
تحقیقات نشان داده است، افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند، دو برابر بیشتر در معرض خطر حمله قلبی هستند. نقرس، شایع ترین نوع آرتریت التهابی، با ریتم غیرطبیعی قلب یا فیبریلاسیون دهلیزی (A-fib) همراه است که از هر هفت سکته مغزی یک مورد را ایجاد می کند.
یک بررسی قدیمیتر و متاآنالیز مطالعاتی که شامل بیش از 30000 بیمار بود نشان داد که احتمال ابتلا به بیماری قلبی در افراد مبتلا به PsA 43 درصد بیشتر از جمعیت عمومی است.
التهاب مزمن و قلب
افراد مبتلا به بیماری های روماتیسمی بیشتر احتمال دارد که عوامل خطر بیماری قلبی سنتی مانند LDL بالا (کلسترول “بد”)، چاقی و دیابت نوع 2 را داشته باشند. اما مهمترین عامل خطر مشترک تاکنون التهاب مزمن است.
التهاب، صرف نظر از اینکه از کجا می آید، یک عامل خطر برای بیماری قلبی است. بنابراین جای تعجب نیست که افراد مبتلا به آرتریت التهابی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و آرتریت پسوریاتیک حوادث قلبی بیشتری داشته باشند.
سلول های التهابی وارد دیواره رگ های خونی می شوند و در آنجا سیتوکین ها را می سازند – پروتئین های سیستم ایمنی که باعث التهاب می شوند. التهاب همچنین دیواره رگ های خونی را تغییر شکل می دهد و پلاک های رسوب شده را مستعد پارگی می کند. پارگی به نوبه خود می تواند باعث حمله قلبی شود.
در نقرس، اسید اوریک نیز نقش دارد. اسید اوریک از تجزیه پورین ها – موادی که به طور طبیعی در بدن شما و در غذا یافت می شود – تولید می شود. نقرس زمانی رخ می دهد که اسید اوریک اضافی کریستال های تیز اطراف مفاصل را تشکیل دهد. اسید اوریک نیز احتمال بیماری قلبی را افزایش می دهد. مطالعه ای که داده های Medicare را از بیش از 1.6 میلیون نفر بالای 65 سال تجزیه و تحلیل کرد، نشان داد که نقرس خطر ابتلا به A-fib را در افراد مسن دو برابر می کند. فرض بر این است که التهاب رابطه بین اسید اوریک و بیماری قلبی است، حتی در افرادی که نقرس ندارند.
خطر قلبی به افراد مبتلا به آرتریت التهابی محدود نمی شود. اگرچه آرتروز (OA) به خودی خود بسیار التهابی نیست، آسیب آن می تواند باعث التهاب شود که به نوبه خود خطر بیماری قلبی را افزایش می دهد. عوامل خطر مشترک بیماری قلبی مانند کلسترول بالا و دیابت، همراه با عدم تحرک و استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) نیز این خطر را افزایش می دهد.
داروها و خطر قلبی
بهترین توصیه این است که با روماتولوژیست خود کار کنید تا آرتریت را تحت کنترل داشته باشید و مطمئن شوید که کمترین میزان التهاب سیستمیک ممکن را دارید. برای بسیاری از افراد، این شامل مصرف دارو می شود. مشکل این است که در حالی که داروهای آرتریت می توانند به کاهش علائم مفصلی کمک کنند، برخی از آنها برای قلب نیز سخت هستند. در اینجا چیزی است که باید بدانید:
مهار کننده های JAK توفاسیتینیب (Xeljanz) خطر حمله قلبی، سکته مغزی، لخته شدن خون جدی و مرگ را افزایش می دهد. این دارو به همراه دو داروی دیگر مهارکننده JAK – باریسیتینیب (Olumiant) و upadacitinib (Rinvoq) – قویترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) را دارند. اگر یکی از این داروها را مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد تعویض دارو صحبت کنید یا برای شروع داروی دیگری بخواهید، به خصوص اگر عوامل خطر بیماری قلبی دارید.
داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs). متوترکسات و سایر داروهای DMARD مصنوعی رایج ترین داروهای تجویز شده برای RA، PsA و برخی دیگر از اشکال آرتریت التهابی هستند. تجزیه و تحلیل 14 کارآزمایی بر اساس ادعاها و پایگاه های داده ملی مانند Medicare، Medicaid و VA نشان داد که این داروها در مقایسه با داروهای بیولوژیک مسدودکننده فاکتور نکروز تومور (TNF)، مانند adalimumab (Humira) و etanercept (Enbrel) خطر بیشتری برای حمله قلبی و سکته دارند.
محققان گمان می کنند که این ممکن است به این دلیل باشد که بیمارانی که مسدود کننده های TNF مصرف می کنند، التهاب را بهتر کنترل می کنند و از کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی کمتری استفاده می کنند.
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) نیز خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می دهند. در سال 2018، FDA هشدار داد که آنها می توانند تنها در عرض چند هفته پس از استفاده به حوادث قلبی خطرناک منجر شوند. این خطر با استفاده طولانی تر و دوزهای بالاتر افزایش می یابد. اگر یک NSAID مصرف می کنید، از کمترین مقدار ممکن برای کوتاه ترین مدت زمان مورد نیاز برای مدیریت علائم خود استفاده کنید.
کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون. اگرچه پردنیزون التهاب را کاهش می دهد، اما همچنین می تواند فشار خون را افزایش دهد، سطح کلسترول را افزایش دهد و شریان ها را سخت کند، علاوه بر این که تعدادی عوارض جانبی جدی دیگر نیز دارد. برای محافظت از قلب، بینایی، استخوان ها و سلامت کلی خود، سعی کنید تا حد امکان از کورتیکواستروئیدها اجتناب کنید.
حداقل یک داروی آرتریت ممکن است محافظ قلب باشد.
داروهای ضد التهاب
قرص کلشیسین (به انگلیسی: Colchicine) یک ضد التهاب ارزان و به طور کلی بی خطر است که سال ها برای درمان نقرس استفاده می شود. در حال حاضر همچنین برای برخی از افراد به عنوان یک پیشگیری پس از حمله قلبی یا دیگر کاردیا تجویز می شود
در یک تحقیق نشان داده شد که کلشیسین با دوز پایین، احتمال ابتلا به دومین مشکل قلبی خطرناک را تا 30 درصد کاهش داد.
سبک زندگی و قلب
ابتلا به آرتریت و مصرف داروهای آرتریت، ابتلا به بیماری قلبی را اجتناب ناپذیر نمی کند. اما خطر ابتلا به چاقی، فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا و سیگار کشیدن افزایش می یابد. می توان اقداماتی برای کاهش خطر از طریق برخی تغییرات سبک زندگی انجام دهید. از جمله:
- ورزش روزانه
- یک برنامه غذایی ضد التهابی مانند رژیم غذایی مدیترانه ای.
بسیاری از مطالعات نشان داده اند افرادی که ورزش می کنند کمتر در معرض حمله قلبی یا سایر مشکلات جدی قلبی قرار دارند. صدها مطالعه همچنین نشان داده اند که ورزش می تواند به طور قابل توجهی التهاب را کاهش دهد، درد آرتریت را تسکین دهد و تحرک را بهبود بخشد.