درمان بعد از آنژیوپلاستی عروق کرونر!
آنژیوپلاستی کرونری روشی است برای گشاد کردن شریان‌ها یا وریدهای باریک یا مسدود شده و به بیمارانی که از بیماری عروق کرونر رنج می‌برند کمک می‌کند. این روش می تواند یک راهکار مفید برای کسانی باشد که دچار حمله قلبی شده اند و برای حفظ جریان خون کافی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی خود به کمک نیاز دارند. این روش اغلب در شرایط اضطراری برای چنین بیمارانی انجام می شود. فاکتور مهم دیگری که باید در نظر داشت این است که آنژیوپلاستی باید در عرض 12 ساعت پس از حمله قلبی انجام شود.
اگرچه بیماری عروق کرونر (CAD) به طور کامل قابل درمان نیست ولی پزشک از روشی به نام مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) را پیشنهاد می کند که به فرد اجازه می دهد یک زندگی عادی داشته باشد. آنژیوپلاستی عروق کرونر، که به عنوان مداخله کرونری از راه پوست نیز شناخته می شود، یک روش غیر جراحی برای درمان بیماری انسدادی عروق کرونر است که شامل قرار دادن استنت از طریق یک کاتتر (یک لوله انعطاف پذیر نازک) در شریان های مسدود شده است.
PCI از دو تکنیک مختلف تشکیل شده است:
آنژیوپلاستی: که در آن یک لوله به داخل یک شریان کشیده می شود و باد می شود تا عروق گشاد شود و جریان خون افزایش یابد.
استنت گذاری: قرار دادن یک لوله توری کوچک که رگ را باز نگه می دارد و از ایجاد مجدد انسداد جلوگیری می کند.
در حالی که این دو روش نسبتاً ساده است و معمولاً انجام می شود، محدودیت های خود را دارد و ممکن است برای همه مناسب نباشد.
برای باز نگه داشتن عروق کرونر و حمایت از دیواره های سرخرگ، پزشکان اغلب استنت ها را کاشت می کنند. این استنت ها در تضمین جریان کافی خون موثر هستند و در نتیجه از درد قفسه سینه جلوگیری می کنند. ایمپلنت‌های فلزی دائمی هستند و سلول‌های بدن رشد می‌کنند تا دستگاه را در دیواره‌های شریان‌ها بگنجانند. در حداقل موارد، شریان استنت گذاری شده دوباره مسدود می شود یا استنت شکسته می شود.
برای اطمینان از اینکه آنژیوپلاستی و استنت گذاری کیفیت زندگی را بهبود می بخشد، بیمار باید تغییرات خاصی در سبک زندگی ایجاد کند و تا حد امکان عوامل خطر را کاهش دهد. به طور معمول پزشکان توصیه می کنند:
- حفظ یک سبک زندگی فعال
- مدیریت سطح کلسترول با خوردن رژیم غذایی سالم
- ترک سیگار
- مدیریت دیابت
- پیروی از برنامه تجویز شده توسط پزشک
- بعد از آنژیوپلاستی از رژیم غذایی و غذای مناسب استفاده کنید
برای اکثر بیماران، این تغییرات به داشتن یک زندگی راحت تر کمک می کند:
- کاهش درد قفسه سینه که زندگی را تغییر می دهد
- رفع خستگی و تنگی نفس
- هدایت جریان خون بهتر به قلب
- کاهش آسیب عضله قلب ناشی از حمله قلبی
امید به زندگی بیمار پس از آنژیوپلاستی و استنت گذاری در درجه اول به بیماری زمینه ای عروق کرونر، سن بیمار و وضعیت پزشکی در زمان انجام عمل بستگی دارد. به طور کلی، برای یک بیمار که جوان است و هرگز حمله قلبی را تجربه نکرده است، می توان انتظار یک عمر طولانی و فعال را داشت.
از سوی دیگر، برای بیمارانی که بیش از 70 سال سن دارند، زودتر دچار حمله قلبی شده اند و دارای سایر بیماری های جدی هستند، امید به زندگی کمتری خواهد داشت. با ذکر این نکته، مهم ترین دلیل آنژیوپلاستی و کاشت استنت، اطمینان از خون رسانی کافی به عضلات قلب و در نتیجه جلوگیری از سایر عوارض است. آنژیوپلاستی می تواند به طور چشمگیری کیفیت زندگی بیمار را حتی در پایان عمر بهبود بخشد.
علت بروز بیماری عروق کرونر
بیماری عروق کرونر زمانی اتفاق می‌افتد که شریان‌های خون اولیه قلب آسیب دیده یا بیمار می‌شوند. بیماری عروق کرونر به دلیل رسوبات حاوی کلسترول (پلاک) در عروق کرونر و التهاب ایجاد می شود. شریان های کرونری قلب با خون، اکسیژن و تغذیه تامین می کنند. ایجاد پلاک می تواند این شریان ها را محدود کند و جریان خون را به قلب کاهش دهد.
کاهش جریان خون ممکن است در نهایت منجر به درد قفسه سینه (آنژین)، تنگی نفس، یا سایر علائم و نشانه های بیماری عروق کرونر شود. حمله قلبی ممکن است در اثر انسداد کامل ایجاد شود.
نحوه آنژیوپلاستی عروق کرونری
آنژیوپلاستی یک روش معمول و به طور کلی بدون درد است که برای باز کردن شریان های تنگ یا مسدود شده (رگ هایی که خون را به عضله قلب شما می رسانند) استفاده می شود. در ابتدای عمل به شما بی حسی موضعی داده می شود. یک لوله انعطاف پذیر باریک (به نام کاتتر) در مچ دست یا کشاله ران شما (ناحیه لگن بین شکم و ران) قرار داده می شود و به سمت شریان کرونری هل داده می شود. یک بالون کوچک در انتهای لوله منفجر می شود تا قسمت باریک شریان را باز کند.
گاهی اوقات اگر شریان به قدری باریک است که بالون نمی تواند از آن عبور کند، ممکن است از یک مته کوچک نیز استفاده شود تا رسوبات چربی را بریده و به تدریج باریک شدن را باز کند.
اغلب اوقات آنژیوپلاستی با قرار دادن یک لوله فلزی توری کوچک (به نام استنت) ترکیب می شود. هنگامی که بالون خالی می شود و لوله کاتتر و بالون خارج می شوند، استنت در جای خود باقی می ماند و مانند یک داربست عمل می کند تا شریان را باز نگه دارد.
چرا به استنت در قلب نیاز می شود؟
عروق کرونر نقش حیاتی در حفظ سلامت قلب دارند. اما در برخی از افراد، رسوبات چربی می تواند ایجاد شود و عروق کرونر را باریک یا مسدود کند (به این حالت آترواسکلروز می گویند که می تواند باعث بیماری عروق کرونر قلب شود). اگر خون کافی در شریان‌های کرونر جریان نداشته باشد، می‌تواند منجر به آنژین صدری یا حمله قلبی شود.
آنژیوپلاستی عروق کرونر باعث گشاد شدن عروق کرونر تنگ می شود. این روش در این شرایط استفاده می شود:
- در موارد شدید آنژین صدری که داروها موثر نیستند
- به عنوان یک درمان اورژانسی برای افراد در هنگام حمله قلبی
آنژیوپلاستی برای همه مناسب نیست. بسته به سلامتی و شرایط قلبی فردی، ممکن است به شما توصیه شود که به جراحی بای پس عروق کرونر نیاز دارید.
آنژیوپلاستی و استنت گذاری چقدر موفق است؟
در بیشتر موارد آنژیوپلاستی و استنت گذاری عروق کرونر باعث بهبود جریان خون در شریان تحت درمان می شود. بسیاری از افراد متوجه می شوند که علائم آنها بهتر شده و می توانند کارهای بیشتری انجام دهند.
گاهی اوقات شریان می تواند دوباره باریک شود (تنگی مجدد) و باعث علائم آنژین می شود. اما پیشرفت در فناوری استنت به این معنی است که خطر این اتفاق در حال کاهش است. بسیاری از مردم اکنون برای مدت طولانی بدون علائم هستند.
می توان با ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، قلب سالم تری داشت. از جمله:
- غذا خوردن سالم تر
- فعالیت بدنی بیشتری داشته باشید
- ترک سیگار
- کاهش مصرف الکل
- مصرف داروی تجویز شده
تعداد کمی از افراد ممکن است دچار عوارض آنژیوپلاستی عروق کرونر شوند. این خطر بسته به سلامت کلی و وضعیت قلبی فردی متفاوت است.
مزایای آنژیوپلاستی عروق کرونر و استنت چیست؟
مزایا و خطرات آنژیوپلاستی و استنت گذاری برای هر فردی متفاوت است و به شدت بیماری قلبی، سن و سلامت کلی شما بستگی دارد. مزایای آنژیوپلاستی و استنت گذاری می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تسکین یا کاهش درد
- تسکین یا کاهش تنگی نفس
- تسکین خستگی یا کمتر
- انرژی بیشتر – با جریان خون بهتر به قلب، کارهای روزمره و فعالیت های بدنی آسان تر و لذت بخش تر می شوند
- کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی
در مورد مزایا و خطرات احتمالی انجام آنژیوپلاستی و هرگونه نگرانی که ممکن است داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید.
خطرات آنژیوپلاستی عروق کرونر و استنت چیست؟
همه انواع روش های پزشکی با خطر همراه هستند. با آنژیوپلاستی و استنت گذاری، عوارض شایع می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی، کبودی، یا عفونتی که در آن لوله کاتتر در بدن قرار می گیرد (در مچ دست یا کشاله ران)
- لخته‌های خون – این لخته‌ها می‌توانند در داخل استنت‌ها حتی پس از عمل ایجاد شوند، بنابراین مصرف هر گونه داروی تجویز شده مانند آسپرین و داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل مهم است.
خطر عوارض عمده در طی آنژیوپلاستی معمولاً کمتر از یک درصد است. خطرات نادر آنژیوپلاستی و استنت گذاری عبارتند از:
- عوارض بعد یا در طول عمل، مانند حمله قلبی یا سکته مغزی
- یک واکنش آلرژیک به رنگ کنتراست استفاده شده در طول عمل
- آسیب بسیار نادری به شریان کرونر در طول عمل
بعد از آنژیوپلاستی چه اتفاقی می افتد؟
اکثر مردم می توانند همان روز یا روز بعد به خانه بروند، اما اگر بعد از حمله قلبی، آنژیوپلاستی اورژانسی انجام داده اید، احتمالاً باید مدت بیشتری در بیمارستان بمانید. هنگامی که به خانه می رسید، ناحیه ای را که لوله کاتتر در آن قرار داده شده را بررسی کنید. انتظار می رود مقداری کبودی و حساسیت داشته باشید، اما در موارد زیر باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- هر گونه درد، قرمزی یا تورم دارید
- یا اگر کبودی بدتر شود