تنگی شریان دریچه ریوی چیست؟

تنگی دریچه ریوی باریک شدن دریچه ای است که بین اتاقک پایین سمت راست قلب (بطن راست) و شریان های ریوی (شریان های ریوی) قرار دارد. در یک دریچه قلب باریک، فلپ های دریچه (کاسپ) ممکن است ضخیم یا سفت شوند. این موضوع باعث کاهش جریان خون از طریق دریچه می شود. معمولاً بیماری دریچه ریوی ناشی از یک مشکل قلبی است که قبل از تولد ایجاد می شود (نقص مادرزادی قلب). با این حال، بزرگسالان ممکن است دچار تنگی دریچه ریوی به عنوان عارضه یک بیماری دیگر شوند.

تنگی دریچه ریوی از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از افراد مبتلا به تنگی خفیف دریچه ریوی هیچ علامتی را متوجه نمی شوند و ممکن است فقط نیاز به معاینات گاه به گاه پزشک داشته باشند. تنگی متوسط ​​و شدید دریچه ریوی ممکن است نیاز به روشی برای تعمیر یا تعویض دریچه داشته باشد.

علائم تنگی دریچه ریوی

بسته به میزان مسدود شدن جریان خون، علائم و نشانه‌های تنگی دریچه ریوی متفاوت است. برخی از افراد مبتلا به تنگی خفیف ریه علائمی ندارند. کسانی که تنگی ریه شدیدتر دارند ممکن است ابتدا علائم را در حین ورزش متوجه شوند. علائم و نشانه های تنگی دریچه ریوی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • سوفل قلبی – یک صدای غیرعادی که با استفاده از استسکوپ شنیده می‌شود و دلیلان خروشیدن جریان خون است
  • احساس خستگی شدید
  • تنگی نفس به خصوص در هنگام فعالیت
  • درد در قفسه سینه
  • از دست دادن هشیاری (غش کردن)

نوزادان مبتلا به تنگی دریچه ریوی و سایر نقایص مادرزادی قلب ممکن است آبی (سیانوتیک) به نظر برسند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

  • تنگی نفس
  • درد در قفسه سینه
  • غش کردن

تشخیص و درمان سریع می تواند به کاهش خطر عوارض کمک کند.

علل تنگی دریچه ریوی

علت اصلی تنگی دریچه ریوی اغلب یک نقص مادرزادی قلب است. علت دقیق آن نامشخص است. دریچه ریوی با رشد کودک در رحم به درستی رشد نمی کند. دریچه ریوی از سه قطعه نازک بافت به نام فلپ (کاسپ) ساخته شده است. کاسپ ها با هر ضربان قلب باز و بسته می شوند.  در تنگی دریچه ریوی، یک یا چند کاسپ ممکن است سفت یا ضخیم باشد و یا ممکن است کاسپ ها به هم متصل شده باشند. در نتیجه دریچه کاملاً باز نمی شود. باز شدن دریچه کوچکتر جریان خون را از محفظه پایین سمت راست قلب (بطن راست) دشوارتر می کند. فشار داخل بطن راست افزایش می یابد زیرا سعی می کند خون را از سوراخ کوچکتر عبور دهد. به همین دلیل باعث فشار روی قلب شده و در نهایت باعث ضخیم شدن دیواره عضلانی بطن راست می شود.

عوامل خطر تنگی دریچه ریوی

شرایط یا اختلالاتی که ممکن است خطر تنگی دریچه ریوی را افزایش دهند عبارتند از:

سرخک آلمانی (سرخچه).

ابتلا به سرخک آلمانی (سرخچه) در دوران بارداری خطر تنگی دریچه ریوی را در نوزاد افزایش می دهد.

سندرم نونان

این اختلال ژنتیکی باعث ایجاد مشکلات مختلفی در ساختار و عملکرد قلب می شود.

تب روماتیسمی.

این عارضه گلودرد استرپتوکوکی می تواند باعث آسیب دائمی به قلب از جمله دریچه های قلب شود. می تواند خطر ابتلا به تنگی دریچه ریوی را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد.

سندرم کارسینوئید

یک تومور سرطانی نادر مواد شیمیایی خاصی را در جریان خون آزاد می کند که باعث تنگی نفس، گرگرفتگی و سایر علائم و نشانه ها می شود. برخی از افراد مبتلا به این سندرم دچار بیماری قلبی کارسینوئیدی می شوند که به دریچه های قلب آسیب می رساند.

عوارض احتمالی تنگی ریه عبارتند از:

عفونت پوشش داخلی قلب (اندوکاردیت عفونی).

افراد مبتلا به مشکلات دریچه قلب، مانند تنگی ریوی، در معرض خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی هستند که پوشش داخلی قلب را تحت تاثیر قرار می دهند.

ضربان قلب نامنظم (آریتمی).

افراد مبتلا به تنگی ریه بیشتر احتمال دارد که ضربان قلب نامنظم داشته باشند. مگر اینکه تنگی شدید باشد، ضربان قلب نامنظم ناشی از تنگی ریه معمولاً تهدید کننده زندگی نیست.

ضخیم شدن عضله قلب.

در تنگی شدید ریه، بطن راست قلب باید با شدت بیشتری پمپاژ کند تا خون را به داخل شریان ریوی وادار کند. فشار روی قلب باعث ضخیم شدن دیواره عضلانی بطن می شود (هیپرتروفی بطن راست).

نارسایی قلبی.

اگر بطن راست نتواند به درستی پمپاژ کند، نارسایی قلبی در نهایت ایجاد می شود. علائم نارسایی قلبی شامل خستگی، تنگی نفس و تورم پاها و شکم است.

عوارض بارداری

خطرات عوارض حین زایمان و زایمان برای افرادی که تنگی شدید دریچه ریوی دارند بیشتر از افراد بدون این بیماری است.

سوال خود را مطرح کنید :


پاسخی بگذارید