چه کسانی در معرض ایست قلبی هستند؟
ایست قلبی زمانی اتفاق می افتد که عملکرد سیستم قلب و تنفس به صورت کاملا ناگهانی متوقف شود. به طور معمول در چنین شرایطی به علت ایجاد یک مشکل در این عضو، روند پمپاژ خون مختل می شود و همین موضوع موجب توقف کامل خون رسانی به بدن خواهد شد.
این مشکل معمولا در اثر عوامل مختلفی به وجود می آید که در صورت عدم آگاهی از آن ها ممکن است حوادث جبران ناپذیری اتفاق بیافتد. در این بخش جهت اطلاع شما عزیزان به بررسی مهم ترین دلایل ایست قلبی می پردازیم.
ایست قلبی
ممکن است عده ای ایست قلبی را با حمله های قلبی اشتباه بگیرند در صورتی که این دو کاملا با یکدیگر متفاوت هستند. همان گونه که گفته شد در حین ایست قلبی یک اختلال الکتریکی در قلب رخ خواهد داد و بر اثر این اختلال کل سیستم قلب و خونرسانی متوقف می شوند، اما در حمله های قلبی معمولا تنها روند خونرسانی به یک بخش از این عضو دچار توقف خواهد شد.
گاهی ممکن است یک حمله قلبی آغازگر ایجاد اختلال الکتریکی و درنتیجه ایست قلبی در بیمار باشد، بنابراین رسیدگی به علت حمله های قلبی، موضوعی بسیار حائز اهمیت و حیاتی است. در اکثر مواقع اگر ایست قلبی سر وقت درمان نشود، توقف قلب و مرگ فرد قطعی خواهد بود. عاقلانه ترین کار در زمان رویارویی با افرادی که دچار ایست قلبی شده اند، تماس با اورژانس است. همچنین می توان با به کارگیری مراقبت های پزشکی مؤثر نظیر وارد آوردن فشار به قفسه سینه به احیای مجدد این عضو کمک کرده و از مرگ فرد تا رسیدن آمبولانس جلوگیری نمود.
علائم ایست قلبی
بیماری که دچار ایست قلبی شده، دارای علائم زیر است:
- بیمار به طور ناگهانی سقوط می کند.
- ضربان قلب او کاملا متوقف می شود.
- نفس نمی کشد و هوشیاری خود را از دست داده است.
با آن که ایست قلبی ناگهانی کاملا اتفاقی رخ می دهد، اما گاهی می توان هشدارهای آن را به صورت خستگی، سرگیجه و ضعف، احساس درد در قفسه سینه، غش، داشتن طپش قلب یا حالت تهوع و استفراغ دریافت نمود.
بروز یک اخلال در سیستم الکتریکی قلب می تواند بر روی ریتم آن تأثیر بگذارد و باعث توقف ناگهانی این عضو شود. به طور معمول داشتن بیماری های قلبی مزمن می تواند اصلی ترین عامل ایست قلبی در هر فرد باشد که در ادامه به بررسی هریک خواهیم پرداخت.
بیماری عروق کرونر
یکی از رایج ترین عوامل ایست قلبی، بیماری مربوط به عروق کرونر است. در این نوع بیماری جریان خون رسانی در اثر ایجاد رسوبات کلسترولی در مسیر شریان های بیمار، میزان خونرسانی به شکل قابل توجهی با کاهش روبه رو می شود. در چنین شرایطی ایجاد امواج الکتریکی در قلب با مشکل روبه رو شده و در نهایت او دچار ایست قلبی خواهد شد.
بیماری کاردیومگالی
معمولا این بیماری با کشش، بزرگی و ضخامت در عضلات قلب بیمار نمود پیدا می کند در چنین شرایطی که عضلات او در غیر عادی ترین حالت خود قرار دارند، بافت های قلب دچار آسیب و آروماتیک می شوند. این مشکل طپش ها و ضربان قلب بیمار را با مشکل مواجهه کرده و درصد خطر ایست قلبی را افزایش می دهد.
بیماری دریچه قلب
بیماری دریچه های قلب می تواند باعث افزایش خطر آریتمی قلبی شود به این صورت که این دریچه ها یا دچار ضخامت و یا تنگی و گشادی می شوند و در هر صورت می توانند مشکلات جدی را در پی داشته باشند که در چنین شرایطی یا اتاق های قلب پر از خون می شوند یا این که مقدار خون مورد نیاز خود را نمی توانند به دست آورند.
بیماری قلبی مادرزادی
در اکثر موارد بروز ایست قلبی در کودکان و نوجوانان به دلیل وجود بیماری های قلبی مادرزادی رخ می دهد. این دسته از بیماران در هنگام تولد دارای مشکلات قلبی هستند.
مشکلات تکانه الکتریکی قلب
یکی از مهم ترین مشکلاتی که به عنوان ناهنجاری در ریتم قلب مطرح می شوند، مشکلات سیستم الکتریکی آن است که خطر توقف ناگهانی و مرگ قلب را افزایش می دهد.
البته عوامل دیگری نیز وجود دارند که ممکن است خطر ایست قلبی را افزایش داده و بر آن تأثیرگذار باشد. این عوامل عبارتند از:
- حمله قلبی
- وجود سوابق بیماری های قلبی در خانواده نظیر اختلال در ریتم قلب، نقص مادرزادی در قلب، نارسایی های قلبی و عروقی
- افزایش سن
- خطر ایست قلبی در مردان دوبرابر زنان است.
- زیاده روی در مصرف الکل و مخدرهایی نظیر کوکائین یا آمفتامین
- پایین بودن سطح منیزیم و پتاسیم در بدن به دلیل تغذیه نامناسب
- داشتن اضافه وزن و چاقی
- داشتن کروسترول خون
- بالا بودن ضربان خون
- داشتن بیماری های زمینه ای نظیر دیابت
- قرارگیری در شرایط کمبود اکسیژن
- از دست دادن مقدار زیادی خون
- ورزش نکردن و کم تحرکی
- سیگار کشیدن
- بیماری ایسکمیک قلبی که در اثر انسداد عروق توسط پلاک اتفاق می افتد.
- ورزش های بسیار سنگین مخصوصا برای افرادی که بیماری قلبی دارند.
علت ایست قلبی
همان گونه که به صورت کامل توضیح داده شد، ایست قلبی می تواند در اثر عوامل مختلفی اتفاق بیفتد، اما اگر بخواهیم به طور کلی علت اصلی ایست قلبی را ذکر کنیم می توان به فیبریلاسیون بطنی و دهلیزی اشاره کرد. در چنین شرایطی پمپاژ خون توسط اتاق های قلب با اختلال روبه رو شده و در نهایت قلب دچار توقف یا حتی مرگ می شود.
تشخیص ایست قلبی
به طور معمول پس از رد کردن یک ایست قلبی و جان سالم به در بردن از آن، پزشک معالج جهت تشخیص دلیل اصلی و اتخاذ شیوه درمانی جهت پیشگیری از حوادثی از این دست، برای بیمار آزمایشاتی تجویز خواهد کرد که در ادامه برای اطلاع شما عزیزان آن ها را معرفی می کنیم.
الکتروکاردیوگرام
معمولا رایج ترین آزمایشی که در چنین شرایطی تجویز می شود، الکتروکاردیوگرام است که به واسطه آن پزشک می تواند از اختلالات به وجود آمده در ریتم قلب یا الگوهای غیر نرمال الکتریکی این عضو مطلع شود. در این آزمایش که کاملا بی درد و خطر است، الکترودهایی را به قفسه سینه بیمار متصل می کنند تا به واسطه این سنسورها مشکل را تشخیص دهند.
آزمایش خون
از جمله روش های شناسایی علل ایست قلبی، دریافت نمونه خون است که به واسطه آن می توان سطح مواردی مانند منیزیم و پتاسیم بدن بیمار را اندازه گیری کرد. گاهی نیز می توان آسیب های وارد شده بر اثر حملات قلبی را شناسایی کرد.
آزمایشات عکس برداری
آزمایشاتی چون اکوکاردیوگرام، اسکن هسته ای و تصویر برداری با اشعه ایکس نیز دیگر راه های تشخیص علت ایست قلبی هستند که نارسایی های قلبی، عدم خونرسانی طبیعی، اختلالات در دریچه های قلب، مشکل در پمپاژ خون توسط اتاق های قلب و… را شناسایی می کنند.