زمان سنکوپ قلبی چه باید کرد؟
سنکوپ یک اصطلاح پزشکی برای غش کردن یا از حال رفتن است. این قضیه به دلیل افت موقت مقدار خونی است که به مغز می رسد. سنکوپ ممکن است در صورت افت ناگهانی فشار خون، کاهش ضربان قلب یا تغییر در مقدار خون در نواحی بدن اتفاق بیفتد. اگر بیهوش شوید، احتمالاً بلافاصله هوشیار و هوشیار خواهید شد، اما ممکن است برای مدتی گیج شوید.
سیستم عصبی خودکار (ANS)
ANS به طور خودکار بسیاری از عملکردهای بدن مانند تنفس، فشار خون، ضربان قلب و کنترل مثانه را کنترل می کند. اغلب اوقات، این اتفاقات بدون اینکه ما متوجه شویم اتفاق می افتد.
سنکوپ چقدر شایع است؟
سنکوپ یک بیماری شایع است. ۳ درصد از مردان و ۳٫۵ درصد از زنان را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. سنکوپ با افزایش سن شایع تر است و تا ۶ درصد از افراد بالای ۷۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه می تواند در هر سنی رخ دهد و در افراد با و بدون سایر مشکلات پزشکی رخ می دهد.
انواع سنکوپ
انواع مختلفی از سنکوپ وجود دارد که نوع آن بستگی به علت ایجاد مشکل دارد.
سنکوپ وازوواگال
سنکوپ وازوواگال (که سنکوپ قلبی-عصبی نیز نامیده می شود) شایع ترین نوع سنکوپ است. علت آن افت ناگهانی فشار خون است که باعث افت جریان خون به مغز می شود. هنگامی که شما ایستاده اید، جاذبه باعث می شود خون در قسمت پایین بدن شما، زیر دیافراگم شما بنشیند. وقتی این اتفاق می افتد، قلب و سیستم عصبی خودکار (ANS) برای ثابت نگه داشتن فشار خون شما کار می کنند.
برخی از بیماران مبتلا به سنکوپ وازوواگال شرایطی به نام افت فشار خون ارتواستاتیک دارند. این وضعیت از کوچکتر شدن رگ های خونی در هنگام ایستادن بیمار جلوگیری می کند. این امر باعث جمع شدن خون در پاها و کاهش سریع فشار خون می شود.
سنکوپ موقعیتی
سنکوپ موقعیتی نوعی سنکوپ وازوواگال است. این فقط در شرایط خاصی اتفاق می افتد که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و منجر به سنکوپ می شود. برخی از این موقعیت ها عبارتند از:
- کم آبی بدن
- استرس عاطفی شدید
- اضطراب
- ترس
- درد
- گرسنگی
- استفاده از الکل یا مواد مخدر
- هایپرونتیلاسیون (تنفس بیش از حد اکسیژن و خلاص شدن از شر دی اکسید کربن بیش از حد به سرعت)
- سرفه های شدید، چرخاندن گردن، یا پوشیدن یقه محکم (حساسیت بیش از حد سینوس کاروتید)
- ادرار کردن (سنکوپ ادراری)
- سنکوپ وضعیتی (همچنین افت فشار خون وضعیتی نامیده می شود)
سنکوپ وضعیتی در اثر افت ناگهانی فشار خون به دلیل تغییر سریع وضعیت، مانند حالت دراز کشیدن به حالت ایستاده ایجاد می شود. برخی داروها و کم آبی بدن می تواند منجر به این وضعیت شود. بیماران مبتلا به این نوع سنکوپ معمولاً تغییراتی در فشار خون خود دارند که باعث کاهش حداقل ۲۰ میلی متر جیوه (عدد سیستولیک/بالا) و حداقل ۱۰ میلی متر جیوه (عدد دیاستولیک/پایین) در هنگام ایستادن می شود.
سنکوپ قلبی
سنکوپ قلبی ناشی از یک بیماری قلبی یا عروقی است که بر جریان خون به مغز تأثیر می گذارد. این شرایط می تواند شامل:
- ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی)
- انسداد جریان خون در قلب به دلیل بیماری ساختاری قلب (طرز شکل گیری قلب)
- انسداد در رگ های خونی قلب (ایسکمی میوکارد)
- بیماری دریچه
- تنگی آئورت خون
- لخته یا نارسایی قلبی
اگر دچار سنکوپ قلبی هستید، مراجعه به متخصص قلب برای درمان مناسب ضروری است.
سنکوپ عصبی
سنکوپ عصبی در اثر یک بیماری عصبی مانند تشنج، سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) ایجاد می شود. سایر شرایط کمتر شایع که منجر به سنکوپ عصبی می شود عبارتند از میگرن و هیدروسفالی فشار طبیعی
سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS)
سندرم تاکی کاردی وضعیتی-اورتواستاتیک ناشی از ضربان قلب بسیار سریع (تاکی کاردی) است که زمانی اتفاق می افتد که فرد پس از نشستن یا دراز کشیدن بایستد. ضربان قلب می تواند ۳۰ ضربه در دقیقه یا بیشتر افزایش یابد. این افزایش معمولاً در عرض ۱۰ دقیقه پس از ایستادن اتفاق می افتد. این عارضه در زنان شایع‌تر است، اما در مردان نیز ممکن است رخ دهد.
علت سنکوپ
علت سنکوپ در حدود یک سوم بیماران ناشناخته است. با این حال، افزایش خطر سنکوپ یک عارضه جانبی برای برخی داروها است.
علائم سنکوپ چیست؟
شایع ترین علائم سنکوپ عبارتند از:
- سیاه شدن
- احساس سبکی سر
- بی دلیل افتادن
- احساس سرگیجه داشتن
- احساس خواب آلودگی یا گیجی
- غش، به خصوص بعد از خوردن غذا یا ورزش
- احساس بی ثباتی یا ضعف در هنگام ایستادن
- تغییرات در بینایی، مانند دیدن لکه ها یا داشتن دید تونلی
- سردرد
بسیاری از اوقات، بیماران احساس می کنند که یک دوره سنکوپ در حال وقوع است. آنها دارای علائمی هستند که به آنها «علائم پیش‌آگاهی» می‌گویند، مانند احساس سبکی سر، حالت تهوع، و تپش قلب (ضربان قلب نامنظم که شبیه به «بال زدن» در قفسه سینه است). اگر سنکوپ دارید، اگر بنشینید یا دراز بکشید و اگر این علائم را احساس کردید، احتمالاً می‌توانید از غش کردن خودداری کنید.
سنکوپ می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد. بنابراین، مهم است که بلافاصله پس از یک دوره سنکوپ، درمان را انجام دهید. اکثر بیماران پس از تشخیص دقیق و درمان مناسب می توانند از مشکلات سنکوپ جلوگیری کنند.
چه چیزی باعث سنکوپ می شود؟
سنکوپ می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. بسیاری از بیماران یک بیماری زمینه ای دارند که ممکن است در مورد آن اطلاعی نداشته باشند که بر سیستم عصبی یا قلب تأثیر می گذارد. همچنین ممکن است شرایطی داشته باشید که بر جریان خون در بدن تأثیر بگذارد و فشار خون فرد هنگام تغییر وضعیت کاهش یابد (مثلاً از دراز کشیدن به حالت ایستاده).
تشخیص سنکوپ قلبی
اگر سنکوپ دارید، باید به پزشک مراجعه کنید، که می تواند شما را برای ارزیابی کامل به متخصص سنکوپ ارجاع دهد. ارزیابی با بررسی دقیق سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی آغاز می شود. پزشک از فرد سوالات مفصلی در مورد علائم و اپیزودهای سنکوپ می پرسد، از جمله اینکه آیا قبل از غش علائمی دارید یا خیر و این دوره ها چه زمانی و در کجا اتفاق می افتد.
سپس ممکن است یک یا چند آزمایش انجام دهید تا به پزشک کمک کند تا علت سنکوپ را تعیین کند. این آزمایش‌ها مواردی مانند وضعیت قلب، سرعت ضربان قلب (ضربان قلب)، میزان خون در بدن (حجم خون) و جریان خون در موقعیت‌های مختلف را بررسی می‌کنند.
آزمایشات برای تعیین علل سنکوپ عبارتند از:
آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایش خون برای بررسی کم خونی یا تغییرات متابولیک.
الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG): آزمایشی که فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کند. برای جمع آوری این اطلاعات، الکترودها (لکه های چسبنده کوچک) روی پوست شما اعمال می شود.
تست استرس ورزش: تستی که از نوار قلب برای ثبت فعالیت الکتریکی قلب در حین فعالیت استفاده می کند. این کار روی تردمیل یا دوچرخه ثابت انجام می شود که به شما کمک می کند به ضربان قلب مورد نظر برسید.
مانیتور سرپایی: شما از مانیتوری استفاده می کنید که از الکترودها برای ثبت اطلاعات در مورد ضربان و ریتم قلب شما استفاده می کند.
اکوکاردیوگرافی: آزمایشی که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از ساختارهای قلب استفاده می کند.
میز شیب (تست شیب سر به بالا): آزمایشی که فشار خون و ضربان قلب شما را به صورت دقیقه به دقیقه یا ضربان به ضربان ثبت می کند، در حالی که میز به سطوح مختلف کج می شود. این آزمایش می تواند رفلکس های قلبی عروقی غیرطبیعی را نشان دهد که باعث سنکوپ می شود.
تعیین حجم خون: آزمایشی برای بررسی میزان مناسب خون در بدن، بر اساس جنسیت، قد و وزن. مقدار کمی از یک ماده رادیواکتیو (ردیاب) از طریق یک خط داخل وریدی (IV) قرار داده شده در ورید بازوی شما تزریق می شود. سپس نمونه خون گرفته شده و آنالیز می شود. سیستم تجزیه و تحلیل حجم خون مورد استفاده در کلینیک کلیولند می تواند نتایج آزمایش دقیق را در عرض ۳۵ دقیقه ارائه دهد.
آزمایش همودینامیک: آزمایشی برای بررسی جریان خون و فشار داخل رگ‌های خونی هنگامی که عضله قلب منقبض می‌شود و خون را در سراسر بدن پمپ می‌کند. مقدار کمی از یک ماده رادیواکتیو (ردیاب) از طریق یک خط داخل وریدی (IV) که در ورید بازوی شما قرار داده می شود، تزریق می شود و سه مجموعه تصویر گرفته می شود.
تست رفلکس اتونومیک: مجموعه ای از تست های مختلف برای نظارت بر فشار خون، جریان خون، ضربان قلب، دمای پوست و تعریق در پاسخ به محرک های خاص انجام می شود. این اندازه‌گیری‌ها می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا سیستم عصبی خودکار شما به طور طبیعی کار می‌کند یا آسیب عصبی وجود دارد.
نتایج آزمایش به پزشک شما کمک می کند تا مشخص کند چه چیزی باعث سنکوپ شما می شود. ممکن است به آزمایش‌های دیگری از جمله مطالعات الکتروفیزیولوژی، آزمایش سیستم عصبی اتونومیک، ارزیابی عصبی و اسکن سی تی اسکن نیاز داشته باشید. آزمایش عملکرد دهلیزی ممکن است برای رد کردن مشکلات در گوش داخلی انجام شود. اگر به هر گونه آزمایش اضافی نیاز دارید، پزشک شما آنها را توضیح می دهد و چرا به آنها نیاز است.
درمان سنکوپ
گزینه های درمانی به آنچه باعث سنکوپ شده و نتایج ارزیابی و آزمایش بستگی دارد. هدف از درمان این است که فرد را از اپیزودهای سنکوپ دور نگه دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:
- مصرف داروها یا ایجاد تغییراتی در داروهایی که قبلا مصرف کرده اید.
- پوشیدن لباس های حمایتی یا جوراب های فشرده برای بهبود گردش خون.
- ایجاد تغییرات در رژیم غذایی پزشک ممکن است به شما توصیه کند که وعده های غذایی کوچک و مکرر بخورید. نمک (سدیم) بیشتری بخورید؛ مایعات بیشتری بنوشید، میزان پتاسیم را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. و از کافئین و الکل خودداری کنید.
- هنگام ایستادن بیشتر محتاط باشید.
- هنگام خواب سر تخت خود را بالا ببرید. شما می توانید این کار را با استفاده از بالش های اضافی یا قرار دادن بالابرها در زیر پاهای سر تخت انجام دهید.
- اجتناب یا تغییر موقعیت‌ها یا «محرک‌هایی» که باعث بروز سنکوپ می‌شوند.
درمان بیماری ساختاری قلب
- کاشت ضربان ساز برای منظم نگه داشتن ضربان قلب (فقط برای بیماران با شرایط پزشکی خاص مورد نیاز است).
- دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD). این دستگاه به طور مداوم ضربان و ریتم قلب را کنترل می کند و یک ریتم سریع و غیر طبیعی (فقط برای بیماران با شرایط پزشکی خاص مورد نیاز است) را اصلاح می کند.
- پزشک یک برنامه درمانی مناسب برای شما ایجاد می کنند و در مورد گزینه های درمانی شما با شما صحبت می کنند.