فشار خون متفاوت در بازوها!

آیا متوجه شده اید که چرا اندازه گیری فشار خون روی بازوی چپ رایج است و چرا فشارخون دست چپ و راست با هم متفاوت است؟ باید توجه کرد که تفاوت جزئی فشارخون بین دو بازو معمولاً طبیعی است. اما تفاوت زیاد فشار خون بین دو بازو می تواند نشان دهنده مشکل باشد.

چرا در خوانش فشار خون تفاوت وجود دارد؟

با هر ضربان قلب، خون از طریق عروق خونی به نام شریان در سراسر بدن پمپاژ می شود. هنگامی که خون در شریان ها جریان می یابد، خون نیرویی بر دیواره های سرخرگ داخلی وارد می کند. این نیرو به فشار خون معروف است.

آئورت شریان اصلی است که خون را از قلب به شبکه‌ای از شریان‌های منشعب کوچکتر منتقل می‌کند که اکسیژن و مواد مغذی بدن را تامین می‌کند. آناتومی شریانی به طور نامتقارن توسعه یافته و مرتب شده است به گونه ای که شریان های منشعب از آئورت به سمت چپ و راست بدن متفاوت هستند. این تفاوت در انشعاب نامتقارن شریان ها بر فشار خون تأثیر می گذارد و باعث اندازه گیری فشار خون متفاوت بین بازوها می شود. علاوه بر این، بر خلاف شریان راست، شریان ساب کلاوین چپ یک زاویه حاد در مبدا خود از آئورت تشکیل می دهد و باعث کاهش جریان خون می شود. در نتیجه، فشار خون معمولاً در بازوی راست در مقایسه با بازوی چپ بیشتر است.

علاوه بر این، هنگامی که عضله، چربی یا بافت همبند اطراف، فشار یا فشرده‌سازی روی شریان تأمین‌کننده بازو وارد می‌کند، تلاطم گذرا در جریان خون ایجاد می‌شود که ممکن است بر فشار خون نیز تأثیر بگذارد. در برخی موارد، یک مشکل ساختاری ممکن است از جریان خون از طریق شریان جلوگیری کند و باعث اختلاف فشار خون بین بازوها شود.

علاوه بر علل فیزیولوژیکی و ساختاری، اختلاف فشار خون بین بازوها نیز می تواند ناشی از شرایط پزشکی مانند بیماری شریان محیطی، فشار خون بالا، دیابت و سایر شرایط پاتولوژیک باشد که بر گردش خون شریانی جریان خون تأثیر منفی می گذارد.

چرا فشار خون را در بازوی چپ اندازه گیری کنید؟

قلب کمی در سمت چپ خط میانی مرکزی قفسه سینه قرار دارد. آئورت که بزرگ‌ترین رگ خونی بدن است، از سمت چپ قلب خارج می‌شود تا خون را از طریق شبکه‌ای از شریان‌های کوچک‌تر که از آئورت منشعب شده‌اند، از قلب به تمام قسمت‌های بدن منتقل کند. بنابراین، بازوی چپ اغلب بازوی ترجیحی برای اندازه گیری فشار خون است.

با این حال، تحقیقات جدید نشان می دهد که اندازه گیری فشار خون از هر دو بازوی چپ و راست، و استفاده از خوانش بالاتر، در مقایسه با تکیه بر خوانش های یک دست، وجود فشار خون بالا را با دقت بیشتری شناسایی می کند. اندازه‌گیری دقیق‌تر فشار خون از بازو با مقادیر بالاتر در معاینات بعدی، به نوبه خود منجر به بهبود تشخیص و استراتژی‌های مدیریت بهتر فشار خون بالا می‌شود. نکته مهم این است که خوانش فشار خون از هر دو بازو باید به طور معمول با هم مقایسه شود تا از نظر وجود تفاوت‌های مداوم در خوانش‌ها که در محدوده طبیعی نیستند، که ممکن است باعث نگرانی شود، نظارت شود.

علائم هشدار دهنده فشارخون

به طور کلی، تفاوت در خوانش فشار خون با چند نقطه متفاوت است که به دلیل عوامل فیزیولوژیکی مانند توسعه نامتقارن آناتومی شریانی و تلاطم گذرا در جریان خون ناشی از سازمان‌دهی ساختاری در بدن، طبیعی در نظر گرفته می‌شود. اختلاف فشار خون سیستولیک ۱۰ میلی متر جیوه بین بازوها به عنوان حد بالای طبیعی در نظر گرفته شده است. از این رو، هر گونه اختلاف بیش از ۱۰ میلی متر جیوه می تواند نشانه و نشانه ای هشدار دهنده برای مشکلات گردش خون و یا سایر مشکلات سلامتی قبلی باشد.

هر چه اختلاف فشار خون بین بازوها بیشتر باشد، خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با عروق بیشتر می شود. به گفته محققان، احتمال ابتلا به بیماری شریان محیطی در افرادی که فشار خون ۱۵ امتیازی (۱۵ میلی متر جیوه) یا بیشتر در بین بازوها وجود دارد، دو برابر بیشتر است. در بیماری شریان محیطی، عملکرد طبیعی و ظرفیت شریان های تامین کننده بازوها و پاها تحت تاثیر منفی قرار می گیرد و منجر به کاهش جریان خون می شود. این تأثیر روی شریان ها عمدتاً از تصلب شرایین ناشی می شود که ضخیم شدن یا سخت شدن شریان ها ناشی از تجمع پلاک در پوشش داخلی سرخرگ ها است.

این بیماری انسداد شریان اغلب علت اصلی اکثر حملات قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری های قلبی عروقی است. زمانی که این خطرات بالقوه زمینه‌ای سلامتی به‌سرعت شناسایی نشوند یا درمان نشده رها شوند، ممکن است شدت آنها پیشرفت کند و در نهایت خطر مرگ و میر را افزایش دهد.

برخی از شرایطی که منجر به تفاوت های زیادی در فشار خون بین بازوها می شود:

تصلب شرایین (سخت شدن عروق)

یشتر اوقات، فشار خون ممکن است در بازوها به دلیل ضخیم شدن و باریک شدن شریانی به یکی از بازوها شود، متفاوت باشد. این ممکن است نشانگر تصلب شرایین در سایر نواحی بدن باشد که می تواند منجر به عوارض بیشتر مانند حمله قلبی یا سکته شود.

کوآرکتاسیون آئورت (CoA)

CoA یک نقص مادرزادی قلبی است که باعث تنگ شدن آئورت (بزرگترین شریان بدن) می شود، باعث تفاوت فشار خون [بین بازوها] باشد. این نقص خاص قلب – به ویژه، محفظه تحتانی قلب (بطن چپ) را مجبور می‌کند تا برای پمپاژ خون از طریق آئورت تنگ‌شده، سخت‌تر کار کند و در نتیجه فشار خون بالاتری در بطن چپ ایجاد می‌کند.

CoA خفیف ممکن است تا بزرگسالی تشخیص داده نشود، فشار خون بالا یکی از شایع ترین علائم است. CoA درمان نشده می تواند منجر به ضخیم شدن دیواره بطن چپ و آسیب به خود عضله قلب شود.

دیابت

قند خون کنترل نشده با تغییرات فشار خون بین بازوها مرتبط است، احتمالاً به دلیل آسیبی که قند خون بالا می تواند به رگ های خونی وارد کند.

بیماری شریان محیطی (PAD)

اختلاف فشار خون بالا بین بازوها می تواند نشانگر PAD باشد، که در آن شریان هایی که خون را به بازوها (به عنوان PAD اندام فوقانی شناخته می شود) یا پاها (PAD اندام تحتانی) مسدود می کنند. هنگامی که یک شریان چنان مسدود می شود که نمی تواند خون کافی را به اندام ها و بافت ها برساند، فشار خون در اندام آسیب دیده همچنان کاهش می یابد.

تحقیقات بالینی نشان می دهد که «اندازه‌گیری [فشار خون] روی هر دو بازو یکی از ابزارهای مقرون‌به‌صرفه برای غربالگری بیمارانی است که فاکتورهای خطر PAD دارند». داشتن PAD یک عامل خطر برای سکته قلبی و مغزی است

چقدر تفاوت بزرگ باعث نگرانی است؟

اختلاف فشار خون سیستولیک بین بازوی مکرر بیش از ۱۰ میلی‌متر جیوه به شدت نشان‌دهنده تغییرات شریانی است که از جریان طبیعی خون جلوگیری می‌کند و به عنوان یک نشانگر خطر مهم برای حمله قلبی، سکته مغزی و سایر عوارض قلبی عروقی شناخته می‌شود.

اعداد فشار خون

فشار خون بر حسب میلی‌متر جیوه (mmHg) اندازه‌گیری می‌شود، که قدمت آن به زمانی برمی‌گردد که ابزارهای اندازه‌گیری فشار خون حاوی جیوه بودند (آنها دیگر این کار را انجام نمی‌دهند، اما واحد اندازه‌گیری گیر کرده است). اندازه گیری فشار خون دو عدد را در اختیار شما قرار می دهد:

فشار خون سیستولیک (عدد بالا). این فشار درون شریان های شما را هنگام ضربان قلب اندازه گیری می کند.

فشار خون دیاستولیک (عدد پایین). این فشار داخل رگ‌های شما را اندازه‌گیری می‌کند، زیرا قلب شما بین ضربان‌ها استراحت می‌کند.

فشار خون طبیعی کمتر از ۱۲۰/۸۰ میلی‌متر جیوه است. فشار خونی که بین ۱۲۰ تا ۱۲۹ سیستولیک و کمتر از ۸۰ دیاستولیک باشد، افزایش یافته یا پیش فشار خون در نظر گرفته می شود و اگر اقداماتی برای تغییر اوضاع انجام نشود، احتمالاً به فشار خون تبدیل می شود.

اگر فشار خون شما به طور مداوم در یا بالاتر از ۱۳۰ (سیستولیک) و/یا ۸۰ (دیاستولیک) باشد، رسماً وارد منطقه پرفشاری خون شده اید. دکتر رائو می‌گوید: «دو یا بیشتر خواندن در یک دوره دو هفته‌ای اغلب سیگنال خوبی است که فشار خون بالا وجود دارد». او اضافه می‌کند که «در حالی که افزایش همزمان سیستولیک یا هر دو شایع‌تر است، حتی افزایش دیاستولیک به تنهایی می‌تواند نشان‌دهنده فشار خون بالا باشد».