تشخیص و درمان بیماری کاردیومیوپاتی «عضله قلب»
کاردیومیوپاتی (kahr-dee-o-my-OP-uh-thee) یک بیماری عضله قلب است که پمپاژ خون به بقیه بدن را برای قلب دشوارتر می کند. کاردیومیوپاتی می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.
انواع اصلی کاردیومیوپاتی شامل کاردیومیوپاتی متسع، هیپرتروفیک و محدود کننده است. درمان – که ممکن است شامل داروها، دستگاه های کاشته شده با جراحی، جراحی قلب یا در موارد شدید پیوند قلب باشد – به نوع کاردیومیوپاتی و میزان جدی بودن آن بستگی دارد.
انواع کاردیومیوپاتی
- کاردیومیوپاتی متسع
- کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
علائم کاردیومیوپاتی
ممکن است هیچ علامت یا علامتی در مراحل اولیه کاردیومیوپاتی وجود نداشته باشد. اما با پیشرفت بیماری، علائم و نشانه‌ها معمولاً ظاهر می‌شوند، از جمله:
- تنگی نفس با فعالیت یا حتی در حالت استراحت
- تورم پاها، مچ پا و پاها
- نفخ شکم به دلیل تجمع مایعات
- در حالت دراز کشیدن سرفه کنید
- مشکل دراز کشیدن برای خوابیدن
- خستگی
- ضربان قلب که احساس تند، تپش یا بال زدن دارد
- ناراحتی یا فشار قفسه سینه
- سرگیجه، سبکی سر و غش
علائم و نشانه ها بدتر می شوند مگر اینکه درمان شوند. در برخی افراد، این وضعیت به سرعت بدتر می شود. در برخی دیگر، ممکن است برای مدت طولانی بدتر نشود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر یک یا چند علامت یا نشانه مرتبط با کاردیومیوپاتی دارید، به پزشک متخصص قلب مراجعه کنید. اگر مشکل تنفسی شدید، غش یا درد قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول می کشد، با اورژانس تماس بگیرید.
برخی از انواع کاردیومیوپاتی را می توان از طریق خانواده (ارثی) منتقل کرد. اگر این بیماری را دارید، ممکن است پزشک توصیه کند که اعضای خانواده شما معاینه شوند.
علت کاردیومیوپاتی
اغلب علت کاردیومیوپاتی ناشناخته است. با این حال، در برخی افراد، این نتیجه یک بیماری دیگر (اکتسابی) یا منتقل شده از والدین (به ارث رسیده) است. برخی از شرایط یا رفتارهای سلامتی که می توانند منجر به کاردیومیوپاتی اکتسابی شوند عبارتند از:
- فشار خون بالا در دراز مدت
- آسیب بافت قلب در اثر حمله قلبی
- ضربان قلب سریع طولانی مدت
- مشکلات دریچه قلب
- ابتلا به کووید ۱۹
- برخی عفونت ها، به ویژه آنهایی که باعث التهاب قلب می شوند
- اختلالات متابولیک، مانند چاقی، بیماری تیروئید یا دیابت
- کمبود ویتامین ها یا مواد معدنی ضروری در رژیم غذایی، مانند تیامین (ویتامین B-1)
- عوارض بارداری
- تجمع آهن در عضله قلب (هموکروماتوز)
- رشد توده های ریز سلول های التهابی (گرانولوم) در هر قسمت از بدن، از جمله قلب و ریه ها (سارکوئیدوز)
- تجمع پروتئین های غیر طبیعی در اندام ها (آمیلوئیدوز)
- اختلالات بافت همبند
- مصرف بیش از حد الکل در طی سالیان متمادی
- استفاده از کوکائین، آمفتامین ها یا استروئیدهای آنابولیک
- استفاده از برخی داروهای شیمی درمانی و پرتودرمانی برای درمان سرطان
انواع کاردیومیوپاتی عبارتند از:
کاردیومیوپاتی متسع
در این نوع کاردیومیوپاتی، محفظه پمپاژ اصلی قلب – بطن چپ – بزرگ می شود (گشاد می شود) و نمی تواند به طور موثر خون را از قلب پمپ کند. اگرچه این نوع می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما اغلب در افراد میانسال رخ می دهد و احتمال ابتلا به آن مردان بیشتر است. شایع ترین علت بیماری عروق کرونر یا حمله قلبی است. با این حال، می تواند ناشی از تغییرات ژنتیکی نیز باشد.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
این نوع شامل ضخیم شدن غیر طبیعی عضله قلب است که کار قلب را سخت تر می کند. بیشتر بر عضله محفظه پمپاژ اصلی قلب (بطن چپ) تأثیر می گذارد. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما اگر در دوران کودکی رخ دهد، این وضعیت شدیدتر می شود. اکثر افراد مبتلا به این نوع کاردیومیوپاتی سابقه خانوادگی این بیماری را دارند. برخی تغییرات ژنتیکی با کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک مرتبط است.
کاردیومیوپاتی محدود کننده در این نوع، ماهیچه قلب سفت و انعطاف پذیرتر می شود، بنابراین نمی تواند منبسط شود و بین ضربان های قلب پر از خون شود. این نادرترین نوع کاردیومیوپاتی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد. کاردیومیوپاتی محدود کننده می تواند بدون هیچ دلیل شناخته شده ای رخ دهد (ایدیوپاتیک)، یا می تواند ناشی از یک بیماری در جای دیگری از بدن باشد که قلب را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند آمیلوئیدوز.
دیسپلازی آریتموژنیک بطن راست. در این نوع نادر کاردیومیوپاتی، عضله در محفظه پایین سمت راست قلب (بطن راست) با بافت اسکار جایگزین می‌شود که می‌تواند منجر به مشکلات ریتم قلب شود. اغلب به دلیل تغییرات ژنتیکی ایجاد می شود. کاردیومیوپاتی طبقه بندی نشده انواع دیگر کاردیومیوپاتی در این دسته قرار می گیرند.
مواردی که می تواند خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی را افزایش دهند، از جمله:
- سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی و ایست قلبی ناگهانی
- فشار خون بالا در دراز مدت
- شرایطی که بر قلب تأثیر می گذارد، از جمله حمله قلبی گذشته، بیماری عروق کرونر یا عفونت در قلب (کاردیومیوپاتی ایسکمیک)
- چاقی که باعث می شود قلب سخت تر کار کند
- مصرف طولانی مدت از الکل
- مصرف مواد مخدر، مانند کوکائین، آمفتامین ها و استروئیدهای آنابولیک
- درمان سرطان با داروهای شیمی درمانی خاص و پرتودرمانی
بسیاری از بیماری ها نیز خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی را افزایش می دهند، از جمله:
- دیابت
- بیماری تیرویید
- ذخیره آهن اضافی در بدن (هموکروماتوز)
- آمیلوئیدوز
- سارکوئیدوز
- اختلالات بافت همبند
عوارض بیماری کاردیومیوپاتی
کاردیومیوپاتی می تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:
نارسایی قلبی
قلب نمی تواند خون کافی برای رفع نیازهای بدن پمپاژ کند. نارسایی قلبی بدون درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
لخته شدن خون
از آنجایی که قلب نمی تواند به طور موثر پمپاژ کند، ممکن است لخته های خون در قلب ایجاد شود. اگر لخته ها وارد جریان خون شوند، می توانند جریان خون را به سایر اندام ها از جمله قلب و مغز مسدود کنند.
مشکلات دریچه قلب
از آنجایی که کاردیومیوپاتی باعث بزرگ شدن قلب می شود، دریچه های قلب ممکن است به درستی بسته نشوند. این می تواند باعث جریان خون به سمت عقب در دریچه شود.
ایست قلبی و مرگ ناگهانی
کاردیومیوپاتی می تواند ریتم های نامنظم قلب را تحریک کند که باعث غش یا در برخی موارد مرگ ناگهانی در صورت توقف موثر قلب شود.
پیشگیری از کاردیومیوپاتی
در بسیاری از موارد، هیچ پیشگیری برای کاردیومیوپاتی وجود ندارد. اگر سابقه خانوادگی این بیماری را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. شما می توانید با داشتن یک شیوه زندگی سالم به کاهش خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی و سایر انواع بیماری های قلبی کمک کنید، از جمله:
- اجتناب از مصرف الکل یا کوکائین
- کنترل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت
- خوردن یک رژیم غذایی سالم
- ورزش منظم
- خواب کافی
- کاهش استرس